گلوگاه سیتی

یا سبحان

بهار داره میاد ولی دل ِ من هنوز تو فصل خزونه
افسوس که دل ِ من هنوز بهار ِ ایمانشو ندیده

 
بذرهایی که خدا کاشته تو زمین ِ دلم
افسوس که هنوز جوانه نزده
یکی یه سیلی به صورت من بزنه
شاید بیدار بشم از این خواب ِ چندین و چند ساله
انگار یه چیزی دستمو بسته
منو تو چاه ظلمت و تنهایی انداخته
یکی باید نجاتم بده
زیر چتر ِ ایمانش پناهم بده
میگن یکی هست که عالم زیر ِ چتر ِ محبتشه
میگن اگه چترشو ببنده ، زمین همه ی اهلش رو فرو می بره
میگن یکی هست که خدا هستی رو به خاطر اون و اجدادش آفریده
دلم می خواد از عمق ِ وجودم وجود ِ نازنینشو صدا بزنم
یا ابا صالح المهدی
ای آقاو سرورم
پا بذار روی خزون ِ دلم تا همه جا سبز و خرم بشه
ای خورشید ِعالم سوز !
بیا بتاب تو آسمون ِ قلبم تا همه جا روشن بشه
بیا دستمو بگیر و از پستی ها درم بیار
بیا با محبتت همه ی کارها رو درست بکن
دل من بی عشق تو هرگز به بهارش نمی رسه